هــر روز

افکار اتو کشیده ام را

که از هر گوشه اش

عطر تو می چکد

مـی پــوشـم

و به خیال آمدنت

تا خط پایان فاصله ها

به استقبالت می آیم

 

.

بیا وقتی برای عشق هورا میکشد احساس
بروی اجتماع بغض حسرت گاز اشک آور بیاندازیم
بیا با خود بیاندیشیم
اگر یک روز تمام جاده های عشق را بستند
اگر یک سال چندین فصل برف بی کسی بارید
اگر یک روز نرگس کنار چشمه غیبش زد
اگر یک شب شقایق مرد
تکلیف دل ما چیست
و من احساس سرخی میکنم چندیست
و من از چند شبنم پیش تر خوابم
نزول عشق را دیدم
چرا بعضی برای عشق دلهاشان نمیلرزد
چرا بعضی نمیدانند که این دنیا به تار موی یک عاشق نمی ارزد
چرا بعضی تمام فکرشان ذکر است
و در آن ذکر هم یاد خدا خالیست
وگوئی میوه اخلاصشان کال است
چرا شغل شریف و رایج این عصر رجّالیست
چرا در اقتصاد راکد این مکارب آزاران صداقت نیز دلالیست

.

باهیچکدام ازاذان هایم روزه ی سکوتت رانشکستی...!!

پس کی افطارمیکنی؟!

به هنگام غروب چشمهایم؟!

یازمانی که خوزشیدعمرم

به مغرب نزدیک شد؟!

.

هميشه همينطور است...

يكی می ماند

تا روزها و گريه را حساب كند،

يكی می رود

تا در قلبت بماند تا ابد

اشک هايت را پشت پايش بريزی.

رسم روياها همين است.....

كه تنها بمانی با اندوه خويش

روزها و گريه ها را

به آسمان خالی ات سنجاق كنی

بايد باور كنی كه بر نمی گردد....

كه بگويی چقدر شب ها سر بی شام گذاشته ای

تا بتوانی هر صبح

با يک شاخه گل

منتظرش بمانی......

.